Μάριος Λεβέντης
«Κέρδισα αντισώματα στις μικρότητες…»
ΕΙΡΗΝΗ ΑΪΒΑΛΙΩΤΟΥ,CATISART.GR
29/11/2021
Με αφορμή αυτή τη δύσκολη – από κάθε άποψη – χρονιά, το Catisart.gr δίνει τον λόγο σε καλλιτέχνες και δημιουργούς που μιλούν για όσα έχασαν, για όσα κέρδισαν και για όσα περιμένουν.
Μας μιλούν για θέματα που τους ενόχλησαν ή τους συγκίνησαν, για γεγονότα που τους πίκραναν, τους εξόργισαν ή τους έδωσαν χαρά.
Εκμυστηρεύονται – εξομολογούνται τις απογοητεύσεις ή τις ελπίδες τους και τέλος εκθέτουν διαφωνίες, σκέψεις, ιδέες και προτάσεις…
ΕΧΑΣΑ: Τον αυθορμητισμό μου. Την πολυτέλεια του «αύριο». Το εκτόπισμα της καθημερινότητας που πλέον δείχνει να παραιτείται μπροστά στα δελτία ειδήσεων, μπροστά στις πιθανότητες ζωής και τα δεδομένα του θανάτου. Έχασα τον ύπνο μου. Έχασα πάσα ιδέα από ανθρώπους που αντί να βάλουν, έριξαν τη μάσκα τους. Βγήκαν θετικοί στην απανθρωπιά και όχι στην ανθρωπιά τους. Είναι μια εποχή που μας απογράφει γενικώς. Έχασα τη γη κάτω απ’ τα πόδια μου. Κλονίστηκα με το «πνεύμα» της αρρώστιας που εξαλείφει τον άνθρωπο από τα ανθρώπινα και τον μετατρέπει σ’ ένα κλειστοφοβικό ον.
ΚΕΡΔΙΣΑ: Σοφία. Ετοιμολογία. Υπομονή. Εγκαρτέρηση. Χρόνο. Την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου. Κέρδισα την ουσία. Κέρδισα αντισώματα στις μικρότητες. Κέρδισα τον επιστημονικό τίτλο του Θεατρολόγου, λαμβάνοντας το πτυχίο μου. Κέρδισα το στοίχημα με το καινούργιο θεατρικό μου έργο «Φοβισμένη επαρχία». (Εκδόσεις Οδός Πανός). Μια κομβική στιγμή για μένα που πέταξε το χρυσόχαρτο από το γλυκό των λόγων μου. Η σοκολάτα της γλώσσας μου είναι πια υγείας. Και η σοκολάτα υγείας στο τέλος πικρίζει. Όπως όλες οι αλήθειες μας.
ΠΕΡΙΜΕΝΩ: Την ανοσία μας κι όχι την ανοησία μας. Παρακαλώ πολύ. Η χώρα έχει γεμίσει νεκροφόρες. Να σωπάσουμε λίγο. Δεν χρειάζεται ν’ αποτελούμε μέρος αυτής της δημόσιας φασαρίας. Εγώ από την όποια άρνηση, επιλέγω τη κατάφαση στη ζωή. Επιλέγω να ζήσω, χωρίς αστερίσκους. Και καλό είναι, επειδή ο δημόσιος λόγος δημιουργεί πρότυπα να μην ξεστομίζουμε την αντιλογία μας έτσι ασύδοτα. Γίνεται ηθική αυτουργός και προετοιμάζει νεκρούς. Κάνω έκκληση να δημιουργήσουμε πρότυπα ομόνοιας και όχι διχασμού. Δεν έχει νόημα ν’ αυτοκτονούμε ως αντιρρησίες, αλλά να ζήσουμε επιτέλους σαν άνθρωποι. Η πανδημία φανέρωσε το πόσο ασεβείς είμαστε. Περιμένω απ’ όλους μας να το διαψεύσουμε.
