ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ - ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ


ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ - ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ
 
Στις 23/05/2025, δεύτερη ημέρα της επίσημης παρουσίασης του νέου μου βιβλίου «Η τρεμάμενη φωνή» στο Πολύκεντρο Ηρακλείου, ένα πρόσωπο από το παρελθόν, δυστυχώς γνώριμο, δημοσίευσε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook ένα παραποιημένο κείμενο, βασισμένο εξολοκλήρου σε δικό μου δημοσιευμένο κείμενο (20/05/2023, polismagazino.gr), με σκοπό να με ειρωνευτεί, να με προσβάλει και να μειώσει όχι μόνο εμένα, αλλά και όσους στέκονται δίπλα μου.
Το πρωτότυπο κείμενό μου που δημοσιεύτηκε τον Μάιο του 2023, ήταν μια κοινωνικοπολιτική σάτιρα/στοχαστικό δοκίμιο. Το παραποιημένο κείμενο που καταγγέλλω σήμερα, είναι μια κακοποιητική παραφραστική πράξη, μια
στοχευμένη και σφοδρή προσωπική επίθεση, με φόντο τη μαύρη κουρτίνα του ανεξέλεγκτου διαδικτύου.
Πιο συγκεκριμένα:
– Αναπαράγει τη δομή, τη γλώσσα, την αισθητική και το ύφος του δικού μου πρωτοτύπου.
– Παραποιεί την πρόθεση: εγώ καυτηριάζω την εξουσία, εκείνος καυτηριάζει εμένα.
– Χρησιμοποιεί προσωπικά μου στοιχεία για να «φωτογραφίσει» εμένα και τους δικούς μου ανθρώπους.
– Αναφέρεται με χλευασμό στην παρουσίασή μου, στην οικογένειά μου, ακόμη και στη σωματική μου κατάσταση(!).
Ως δημιουργός, πολίτης και άνθρωπος, έχω χρέος να προστατεύσω τη δημιουργική μου ταυτότητα, την προσωπικότητά μου και τους ανθρώπους μου.
Ο συντάκτης του παραποιημένου κειμένου είναι εκπαιδευτικός (και πρώην δικός μου), ένας δημόσιος λειτουργός που όφειλε να διδάσκει σεβασμό στον γραπτό λόγο και όχι να τον παραχαράσσει με υπαινιγμούς και χυδαιότητες.
Παρά το γεγονός ότι το προφίλ του υπευθύνου έχει αυτή τη στιγμή απενεργοποιηθεί, προχωρώ στη δημοσιοποίηση αυτής της καταγγελίας, διεκδικώντας τη προστασία των πνευματικών μου δικαιωμάτων, καθώς και την αποκατάσταση της προσβολής της προσωπικότητάς μου και της ηθικής βλάβης που υπέστην.
Δυστυχώς, η μόρφωση δεν ταυτίζεται πάντα με την ηθική. Κάποιοι επιλέγουν να χρησιμοποιούν τα εργαλεία της παιδείας για να τραυματίσουν, όχι για να εμπνεύσουν.

Υ.Γ. Κύριε καθηγητά, δεν πόνεσα καθόλου.
Το σκοτάδι, σάς ανήκει. Δεν θα το κουβαλήσω εγώ. Θα σηκωνόμουν να σας βοηθήσω, αλλά δεν μπορώ. Κάθομαι σε «καρέκλα-αντίκα, από τις πιο στέρεες στο σπίτι», όπως λέτε, κάνοντας σαφή υπαινιγμό στη σωματική μου κατάσταση.
Είναι ότι πιο φθαρμένο και χαλασμένο μου έχουν πει ποτέ. Θα το θυμάμαι πάντα.
Σας ευχαριστώ.

ΜΑΡΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ
Ηράκλειο, 25/05/2025.