Ο ΜΑΡΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΣΤΟ NOIZY.GR: Η ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΥΓΕΝΗΣ ΤΑΞΙΘΕΤΡΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΓΑΖΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ...

O Mάριος Λεβέντης μιλάει στην Μαίρη Ζαρακοβίτη και στο Noizy.gr για τη ποίηση, το θέατρο, τη συνεργασία του με το Γιώργο Χρονά και την 'απληστία' της εποχής μας.
Μεταξύ άλλων αναφέρει:

Οι επιρροές είναι τα χρόνια μου, ό,τι έζησα, ό,τι πρόκειται να ζήσω, ό,τι πρόκειται να κλάψω, ή να γελάσω μαζί του. Ό,τι με δοκίμασε. Είναι όλα αυτά που ο καθένας μας τα ζει με τον τρόπο του. Μόνο που εγώ τη δυσκολεύω την πίστα και τα αναβιώνω ξανά με τη γραφή. Η τέχνη δεν γίνεται για να καλύπτει τις ανάγκες της μήτρας της. Το θέατρο συμβαίνει για ν’ απευθυνθεί στον απέναντι. Έχει η καθημερινότητα εγωισμό και φτάνει. Ας περισσεύει στην τέχνη μια δυαδική πρόθεση…
Έγραψα έργα από μια ιερή παρόρμηση. Ήθελα να κάνω “περιουσία” στο θέατρο για ν’ αγοράσω πανάκριβα ψέματα και να χρεωθώ μια για πάντα στην αλήθεια του.

Φοβάμαι την παγίδα των μεγάλων λόγων. Είναι τρομακτικό αυτό το μπλακάουτ και δεν είναι μόνο οικονομικό. Είναι κυρίως ηθικό. Βασικό σφάλμα της διανομής μας είναι ότι πρωταγωνιστούσε πάντα το χρήμα. Μεσουρανούσε, ενώ το καλύτερο συνάλλαγμα ήταν η απλότητα. Είμαστε αντιμέτωποι με το αποτέλεσμα μιας άσωτης ζωής που καταναλώθηκε από σπασμωδικές πράξεις σε σημείο κακοποίησης. Απλώς δεν φανταζόμασταν ότι η κύρια πράξη ήταν η αφαίρεση. Φυσικά δεν μας δικαιώνει το άθροισμα. Βλέπετε, υπάρχουν μειώσεις παντού, με βασική την μείωση της ίδιας μας της ύπαρξης. Η ποίηση αυξάνει. Αυξάνει την πιθανότητα, το ενδεχόμενο. Ορίζει την ελπίδα, αφήνεται στο ρομάντζο και αναγνωρίζει το κοινωνικό πτώμα σ’ ένα φόνο που διαπράξαμε με πλήρη συνείδηση.

Ολόκληρη η συνέντευξη εδώ, όπως δημοσιέυτηκε.